Veel ‘zoekers’ binnen het spirituele milieu
hanteren technieken die gericht zijn op innerlijke balans. Zo is inzicht-meditatie
(Vipassana of Jhana) de techniek bij uitstek om deze balans in jezelf te
verkrijgen en te versterken omdat je zodoende inzicht krijgt in de bronnen van
de onbalans. Mindfulness laat je gedurende de dag zien hoe jij reageert op
prikkels van buitenaf en bij yoga stimuleer je het lichaam dusdanig dat het wel
moet reageren op de prikkels die je zelf creëert, en dat observeer je dan weer.
Alle deze technieken draaien uiteindelijk
om 1 ding: balans, ongeacht in welke situatie je ook verkeert... Balans. Goed, tot zover de theorie.
De praktijk van deze ‘zoekers’ laat vaak een ander beeld zien. De emotie wordt vaak het toonbeeld van
spirituele progressie gezien: hoe meer/heftigere emoties hoe beter dit wordt
gekwalificeerd. Ook het toelaten en durven ervaren van de emoties wordt gezien
als een sterk signaal van spirituele groei.
Dit is opvallend, want de emotie is het begin van de dualiteit. Op basis van
een reeds aanwezige conditionering wordt deze door een situatie aangeraakt
waardoor er een emotie van begeerte of aversie
ontstaat. Zolang er een emotie is, is een mens in onbalans, balans is namelijk
de afwezigheid van emotie. Hierbij dient gezegd te worden dat emotieloos iets
anders is als gevoelloos; Juist het gevoel neemt een enorme vlucht als de
emotie afwezig is. Kortom; hoe minder conditionering, hoe meer je in je gevoel
staat: balans.
De emotie is dus de onbalans en het helemaal opgaan in verschillende emoties
heeft niets met spirituele groei te maken. De emotie is altijd de weergave van
jouw begeerte of aversie naar een bepaalde situatie toe bezien vanuit jouw
kader/conditionering. Gevoel is de situatie aangaan zoals deze is, en deze ook
als zodanig accepteren. Zie hier weer de kern van mindfulness.
Moeten we dan proberen om de emotie te onderdrukken? Nee, dat is weer het
andere uiterste van het spectrum; Er vol ingaan of ze stimuleren is niet goed,
ze onderdrukken of negeren eveneens. Wederom;
observeer en ervaar hoe jij reageert op bepaalde situaties (mindfulness) en
onderzoek welke situatie welke conditionering aanraakt waardoor je zo in een
bepaalde emotie geraakt (inzicht-meditatie).
Eigenlijk is het heel eenvoudig allemaal. Er is alleen nog 1 ding die bepalend
is voor het welslagen; je moet het zelf gaan doen.
