woensdag 20 juli 2016

Koran - "Practise what you preach"

"Practise what you preach", om meerdere redenen een uitstekend advies als het gaat over religie, filosofie of ethiek. Geloof is een bijzonder iets aangezien geloof het gat vult van onwetendheid.
Nu zijn er vele antwoorden op vele vragen die de meeste mensen niet weten en dit noemen we dan filosofie, religie of godsdienst, en dit moet je vervolgens gaan geloven. De kracht van de aanname bepaald nu de grote van dit  geloof, en hier zit een lastig punt. Niet alle geloven hebben namelijk de juiste antwoorden en om de juistheid van een geloof te kunnen bepalen is wetendheid nodig maar de afwezigheid van deze wetendheid is nu juist de basis van het geloof.

Het boeddhisme biedt uitkomst. Vanuit onwetendheid kan toch bepaald worden of een geloof juistheid heeft, de vuistregels zijn:

- alle informatie is voor iedereen ten aller tijde beschikbaar
- er zijn geen extra skills nodig het geloof te belijden
- de filosofie is altijd logisch
- elke vorm van inherent lijden en het aanzetten tot inherent lijden is afwezig
- door het belijden van het geloof wordt je een beter mens

De kern van veel geloven is bijna altijd een boek zoals de bijbel, thora, koran of de pali-canon.
Als we bovenstaande vuistregels naast deze boekwerken leggen hebben we een ernstig laag slagingspercentage als het gaat om de juistheid van het boek. Het hangt vervolgens van de aanname van het boek af hoe groot het schadelijk effect is van de onjuistheid van het boek. Zodra het boek gezien wordt als heilig en "het woord van god" ontstaat er een groot probleem en elke nieuwsvolger herkent dit probleem gezien het geweld van de laatste tijd.

Niet belemmerd door bovenstaande vuistregels gelooft de gelovige het heilige boek en handelt ernaar. Een vers uit de koran welk onder andere als motivator wordt gezien voor het gebruik van geweld is Soera 2: 191-193:

En doodt hen, waar gij hen ook ontmoet en drijft hen uit, vanwaar zij u hebben uitgedreven; want vervolging is erger dan doden. En bevecht hen niet nabij de heilige Moskee, voordat zij u daarin bevechten. Maar indien zij u bevechten, bevecht hen dan - zo is de vergelding voor de ongelovigen. 
Maar als zij ophouden, dan is Allah zeker Vergevensgezind, Genadevol. 
En bestrijdt hen, totdat er geen vervolging meer is en de godsdienst alleen voor Allah wordt. Maar indien zij (met strijden) ophouden, dan is er geen vijandelijkheid meer toegestaan, behalve tegen de onrechtvaardigen.

In dit geval is er zeker sprake van "Practise what you preach" en kunnen we de koran aanwijzen als motivator van het geweld van de laatste tijd.

Gisteren stak een moslim in het Zuid-Franse Garde-Colombe in op een een moeder en haar drie dochters (8 - 14 jaar). Eén van de meisjes, 8 jaar oud, is levensgevaarlijk gewond. Hij zou dit hebben gedaan omdat de vrouwen te schaars gekleed waren.

"Practise what you preach". De koran staat inderdaad vol met kledingadviezen en uitleg waarom een vrouw overdressed moet zijn. Als dat reden geeft tot geweld tegen kinderen is de conclusie dat de koran een onjuist boek is verwerpelijk?

"Practise what you preach". De koran heeft veel adviezen voor het plegen van geweld en rechtvaardigt veel geweld. Deze koran is door God via de engel Djibriel aan Mohammed geopenbaard die alles opgeschreven heeft.

 "Practise what you preach". Deze Mohammed trouwde op 71-jarige leeftijd met de 9-jarige Aisha.
Ik denk dat dit wel genoeg zegt.

vrijdag 15 juli 2016

Vandaag Haat ik...

Vandaag Haat ik.
Niet dat ik vandaag haat, deze dag als zodanig, maar dat ik de haat voel.

Ene Ali of Mohammed huurt een vrachtwagen, gooit 'm vol nepwapens en rijd richting promenade des Anglais in Nice waar het poepiedruk is met mensen die catorce juliet vieren, de Franse nationale feestdag. Eenmaal aangekomen gaat-ie er eens goed voor zitten, beide handen tien-voor-twee op het stuur en de rechtervoet ferm op het gaspendaal. De mensenmassage ziet hij rap naderen en wijkt dan uiteen alsof Mozes voor de Rode zee. De vrachtwagen begint wild te schudden alsof hij over tientallen lichamen rijdt wat in werkelijkheid ook zo is en dan rijdt hij 2 kilometer zigzaggend door om zoveel mogelijk pionnetjes omver te kunnen rijden; 84 doden, een tussenstand.

Voorheen kon ik er niet bij dat iemand een bomvest liet ontploffen in een menigte. Aan de andere kant is het slechts een miniseconde om aan het touwtje te trekken en zolang je nog niet getrokken hebt is er niets aan de hand en zodra je getrokken hebt is er weinig tijd voor wroeging of spijt. Maar deze chauffeur rijdt 2 kilometer door en ziet alles voor zich en onder zich gebeuren. En blijft rijden... 2 kilometer.

De gemoedstoestand die ik nu voel, gisterenavond voelde, is haat. Niet verdriet, geen compassie, niets van medelijden. Haat.

Niet dat ik deze persoon haat of de Islam haat of de koran haat, hoewel daar plenty redenen voor te bedenken zijn. Niet de salafisten en andere enge groepjes waar dit nieuws met gejuich wordt begroet en waar met de kont naar het westen en in gesprek met Allah de volgende aanslag wordt beraamd die over enkele maanden zeker zal gaan plaatsvinden. Ik haat ook niet de gezalfden die op de promenade waxinelichtjes gaan branden en lelijke knuffels neerleggen en ultiem vals "We are the world" zingen. Ook de "let it be" en "alles mag er zijn" en "doe datgene wat goed voor je voelt" dwazen mogen van mij hun onzin uitkramen, het is mij best, daar ligt mijn haat niet.
Iedereen die deze column en mij van repliek en goed advies gaan voorzien, zeggende dat dit toch zeker niet-boeddhistisch is dit allemaal heel veel over mij zegt krijgen bij voorbaat van mij hun gelijk. Het is goed en totaal onbelangrijk.

Ali of Mohammed heeft in de ogen des Here goed gedaan (Soera 2: 190-193) en zit nu als trots martelaar te zijn met zijn 72 maagden (Soera 3:169-70). En ja, ergens hoop ik dat ze alle 72 lelijke  kwebbelgeiten zijn en op z'n moeder lijken, maar toch zit hier niet mijn haat.
Mijn haat zit nergens. Het is doelloos, ongericht en zinloos. Het is rauw, zwartrandig, knijpend en t meurt. Dat is mijn haat.

Ik beloof dat ik morgen een waxinelichtje zal gaan ontsteken.

woensdag 13 juli 2016

De verveling van de Pokemon Go speler

Hoe groot moet de verveling zijn wil je Pokemon Go gaan spelen?

Bij dit spel ga je op zoek naar niet bestaande beesjes die zich ophouden op wel bestaande plaatsen. Je smartphone laat zien waar die beesjes zich ophouden en daar ga je dan vervolgens heen. Door een druk op je phone ben je dan eigenaar van dit niet bestaande beesje en kan je weer naar huis. Dit is het hele spel.

Pokemon Go kan je alleen maar spelen als je je heel erg verveelt en tijd teveel hebt. Vaak gaat dit samen, verveling en tijd te veel hebben. Dat je tijd over hebt is niet negatief, eerder positief. Nog positiever zou het zijn als je iets zinvols zou doen met die tijd. Pokemon beesjes vangen is geen zinvolle invulling van teveel tijd.

Pokemon Go is een enorme hit en miljoenen mensen spelen het. In de VS zijn de eerste doden reeds gevallen van mensen die Pokemon beesjes probeerde te vangen op snelwegen en andere onhandige plekken. Er zijn dus miljoenen mensen die zich dermate vervelen en zoveel tijd over hebben dat ze niet bestaande beesjes gaan vangen. En dat vinden zij een zinvolle tijdsbesteding.

Wat voor type is nu de  Pokemon-beesjes-vanger, buiten het gegeven dat deze teveel tijd heeft en zich enorm verveelt. Waarschijnlijk hetzelfde type die zich nu verontwaardigd afvraagt wie ik ben om hun zo te kwetsen? Wie ben ik  om te mogen zeggen dat zij zich vervelen en tijd over hebben?

De gekwetsten van deze wereld hebben lange tenen, korte lontjes, een nog kortere adem en nagenoeg geen incasseringsvermogen. Zij zien onrecht daar waar het niet is en geven andere de schuld omdat zij zich gekwetst voelen. Het zijn de typen die moeite hebben met de werkelijkheid zoals die zich voordoet en hun heil zoeken in onrealistische dingen.
Zoals het verzamelen van niet bestaande beesjes.

donderdag 7 juli 2016

De anti-racist is racist geworden

In het boeddhisme geldt een wetmatigheid die zegt:

"Alles komt op, duurt enige tijd en transformeert vervolgens in iets anders".

Dit gezegde toont zijn waardheid als je kijkt naar het politieke spectrum van de laatste 50 jaar. Wat vroeger links was is nu rechts (milieu en duurzaamheid), wat rechts was is nu links (Palestina), wat progressief was is nu conservatief (landschapsbeheer) en wat conservatief was is nu progressief (normen en waarden). Vroeger zou ik mij schamen als ik voor racist versleten werd, nu zou ik er trots op zijn. Het zijn de schuivende panelen van standpunten die ethisch gevormd zijn, en de ene is nog belachelijker dan de ander.

Pro-Palestina betogers roepen om verdraagzaamheid en zwaaien met pacifistische kreten op hun spandoeken, maar worden witheet bij lastige vragen en beginnen zelfs te slaan.

DENK wil het Suikerfeest zien als nationale feestdag maar Yom Kipoerdag is in hun ogen iets onzinnigs.

Turken ageren tegen racisme en onderdrukking terwijl Syriërs en Koerden in Turkije op grote schaal onderdrukt worden.

Turken geven af op Marokkanen, Marokkanen op elke andere Afrikaan, Surinamers op Antillianen en Antillianen op Nederlanders woonachtig op de Antillen.

Dat zwarten vroeger verkocht werden als slaaf is waar, maar ook blanken en gelen werden verhandeld, door zwarten, blanken en gelen. Het ene doet niet onder aan het andere.

De anti-racist wordt zodoende zelf racist. Het is de goedwillenden van middelbare leeftijd die dit allemaal in goede banen wil laten leiden en uit angst en voorzorg de discussie opent over Negerzoenen, Zwarte-Piet en nu de attracties in de Efteling. Dit zijn de mensen die denken dat de wereld maakbaar is en hun eigen normbesef hoger zien dan die van den ander, een gevaarlijke combinatie. Door alles te verbieden wat ook maar ruikt naar racisme of discriminatie trappen ze in dezelfde valkuil als voorheen de Stasi in Oost-Duitsland, de communisme-jacht in Amerika in de jaren 50-60 of de Spaanse inquisitie.
Door alles onder een vergrootglas te leggen en het vizier steeds scherper te stellen zal je altijd datgene zien wat je wenst te zien, of niet wenst te zien. En zodoende is er altijd reden op nog meer protest, commentaar en verbod. Dit fenomeen heeft zelfs een naam: Mccarthyisme naar de aanvoerder van de eerder genoemde communisten-jacht.

Nu is het zo dat extremisten een totaal gebrek hebben aan aanpassingsvermogen, terwijl Jan-met-de-pet zijn vizier open heeft en bereid is zich aan te passen. Ook dit is een gevaarlijke combinatie; diegene die zich het makkelijkst aanpast past zich aan aan diegene die het hardst roept om aanpassing maar het zelf niet kan.

Racisme en discriminatie is een onjuist iets, dat is absoluut waar. Als je op basis van huidskleur, geslacht, overtuiging of geaardheid achtergesteld wordt dan is dat zeer zeker laakbaar. Maar dat is niet gaande bij een Negerzoen of een kermisattractie op de Efteling. De verontwaardiging dat jouw stem niet gehoord wordt terwijl je zelf niet luistert naar de stem die jij veracht is onterecht.

De wereld is niet maakbaar. Het is juist om inherent lijden te voorkomen en als het Slavernijverleden je zwaar ligt, wees actief en ageer tegen de Nepaleze slaven in de Golfstaten die de WK stadions bouwen. Ageer tegen kindslaven door niet je kleding het allergoedkoopst te kopen maar eerst even een onderzoekje te doen naar de herkomst van je textiel.

Wil je lijden voorkomen, ga het elkaar niet moeilijk maken met verbiedt en verbod en jij mag dit niet en alle gemaakte verontwaardiging er om heen. Dat is geen lijden voorkomen, maar lijden creëren.